خونه مون! :)

یکی از بزرگ ترین ابهامات دوران کودکیم قسمتی از شعر آقا خرگوشه بود، اون جا که خطاب به بچه موشه می گفت:

«وایسا وایسا کارت دارم، من خرگوشم و بی آزارم، کاریت ندارم!»

همیشه با خودم می گفتم اگر کاریش نداری، برا چی قبلش گفتی کارت دارم؟! اگرم کارش داری خب چرا بعدش حرفتو نقض می کنی؟!

الآن بیست و یکی دو ساله که به طور خیلی جدی این شعر برام معضل شده! هنوزم به نتیجه ای نرسیدم! 

-------------------

یادی هم بکنم از صفورا ا. همکلاسی کلاس دوم دبستانم؛ که هررررررروقت می گفتن یکی بیاد شعر بخونه (اعم از زنگ پرورشی، غیرپرورشی، اوقات بیکاری که می خواستن سرمون رو گرم کنن و غیره)، سریع داوطلب می شد و همیییشه هم همین شعر رو می خوند! همیییییییییشه هااااا! 

حیف که نمی شد با خودمون گوجه گندیده ببریم مدرسه!