خونه مون! :)

به نام خدای رحمن و رحیم

سلام

-----------------

توی یه وبلاگی لینک یه آهنگی رو گذاشته بود که یه مدت، بیش از دو سال پیش زیاد گوشش می کردم. آهنگ خدای احساس علیزاده؛ درباره ی حضرت عباسه.

رفتم گوشش دادم، حال و هوای اون روزها دوباره برام زنده شد... حال خوبی نبود اون روزها.. مدت طولانی هم تهران بودم که البته با حالی که داشتم تنهایی برام بهتر بود، اما خب روزهای خیلی آشفته ای بود.. هرچی گذشت بهتر هم که نشدم هیچ، هوم..

اصن الآن یه حس خاصی بهم دست داد، به خصوص که وارد اون فولدر قدیمی ای شدم که مدت ها بود سراغش نرفته بودم، و بعضی آهنگاشو گوش کردم و راستش حتی حال زمزمه هم ندارم..

درد بی درمان من گفتنی نیست

واژه ای لب وا نکرد با نفس خسته ی من

شعر بی آغاز و انجام سکوتم

در اجاق سینه ی من روشنی نیست

ابر بی باران شدم ابر آتش

روح من بیگانه شد در قفس بسته ی تن

رو به درگاه تو آوردم که دیدم

در طواف خانه ی دنیا خدا نیست

امانم بده در این بی کسی

که در خود شکست آیینه ی باور من

امیدم تویی در این بی کسی

خدایا بمان یار من و یاور من..

خیلی آهنگ های دیگه ای هم اون جا هست که نمی خوام گوششون بدم.. چون همزمان حس بغض و ناراحتی و دلگیری و تهوع و همه چی میاد سراغم! :|

همون بهتر که لپ تاپ رو ساکت کنم و به نوای محزون درباره حضرت رقیه گوش بدم که داره از رادیوی مامان پخش می شه و چون خونه ساکته صداش پیچیده توی خونه...