خونه مون! :)

به نام خدای رحمن و رحیم

سلام

------------------

از برکت(!) وبلاگ هایی که شما عزیزان تعطیل کرده اید :| یا کم می نویسید و اینا، چند وقتی ه رو اوردم به وبلاگ های غریبه! قبلنم بعضی وب ها رو می خوندما، اما الآن یه کم بیشتر شده تعدادشون (حالا اون قدرا هم زیاد نیستن..)

بعد خب این وب ها مال سنین مختلف با عقاید مختلفه.

توی این وب خوانی ها، یکی از چیزایی که خیلی نظرم رو جلب کرده این دهه هفتادی های عزیز هستن! 

البته فکر که می کنم می بینم در بعضی ویژگی ها با خود ما وقتی اون سن رو داشتیم مشترک هستن، اما خب اونا ورژن خیلی پرروترش هستن! و در عین حال هم از جهاتی بهتر مثلاً این که خیلی اعتماد به نفسای بالایی دارن (حالا کاذب و صادق و سام ثینگ بیتوین دِم ش رو دیگه نمی دونم!)

وای خدا! بچه هایی که فکر می کنن خیلی بزرگن! به خصوص متولدین زیر سال 75 که الآن متوسط 20 سال دارن، اما واقعاً هنوز بچه ن!

به هر طریق ممکن می خوان جلب توجه کنن، و البته تمام ادعاشون هم اینه که نشون بدن نسبت به زمین و زمان بی تفاوتن!

خیلی هاشون حرفای گنده گنده می زنن که نشون بدن خیلی بزرگن و می فهمن؛ حرفای مثلاً باحال می زنن که نشون بدن چقده بذله گو و در عین حال باکلاسن!

اما بعد تا یه مشکلی چیزی پیش میاد، ناگهان نی نی ه لوسی که زیر حرفاشون قایم کردن یهو پیداش می شه!!

وای بعضی از این پسرای اون سنی که دیگه هیچ! به خصوص اگر ادعای روشنفکری هم داشته باشن!!

برا این که نشون بدن خیلی می فهمن و خییییییلی هم می فهمن و بسی روشنفکر هستن، به همه چی و همه کس (الکی یا بجا) اعتراض و انتقاد می کنن و داد می زنن و فحش می دن؛ فحش هااااا! منظورم خر و گاو و دیوونه و اینایی که ماها بلدیم نیستا!  منظورم فحشای رکیک ه اونم به چندش ترین وضعی که می شه اون کلمات رو کنار هم نشوند! :||

و بعد از این فحش ها، حتی از پشت کلمات هم می شه حس کرد که طرف با ذوق و شوق کمین کرده ببینه عکس العمل خواننده ها چیه! اصن تو دلشون قند آب می شه که ببین الآن عکس العمل ملت چیه! و منتظرن که همه به خصوص دخترا بیان و ذوق کنن که به به چه پسر فرهیخته و باکلاسی! چقده مرد!! چقده جذاب!!! :| و بعدشم از جواباشون به کامنتا می شه حس کرد که چقده کیف می کنن که به هدفشون رسیدن :|

و ایضاً منتظرن یکی پیدا بشه و مثلاً بگه درست حرف بزن، که یهو قاطی کنن و با همون دسته فحش ها و با کلی حس باحال بودن، طرف رو بشورن و پهن که هیچی، پرتش کنن رو طناب!!

قربون خودمون برم که بچه بودیم اینقده مؤدب بودیم! تازه وقتی همون خر و گاو و دیوونه و اینا رو هم می گفتیم مامان باباهامون چشم غره می رفتن که چه بچه ی بدی شدیم! 

والا به خدا! مثلاً صدّام داشت بمب می ریخت تو سرمون بدبخت و آواره مون می کرد و می کشتمون، بعد ما فوقش بهش می گفتیم صدام خره!! یه شعری هم درباره ی صدام می خوندیم الآن بیشترش یادم رفته، فقط یادمه آخرش این بود: ازبس خیااااااار خورده، اس...ل گرفته مرده!!! :| و بعد هربار که به آخر این شعر می رسیدیم احساس می کردیم که چقددددررررررر بی ادبیم که همچین حرف بدی زدیم!

تازه این قدر هم مثبت بودیم که اگرم می شنیدیم بزرگترا فحش های آنچنانی می دن (خانواده های ما که گلن و فحش نمی دن، اما خب مثلاً توی کوچه خیابون و اینا)، بعد خو ما نازنین های چشم و گوش بسته که معنی اون حرفارو نمی فهمیدیم، فک می کردیم فوقش در حد همون خر و گاو و دیوونه و اینای خودمون باشن، یا حالا مثلاً ورژن بزرگونه ش و فوقش یه کم بدتر!

بعد جالبیش این جاست که اینا هم توی حرفاشون از دهه هشتادیا به عنوان موجودات عجیب و غریب یاد می کنن!

و جالب تر این که توی شوخی هاشون، مثلاً یکی به اون یکی می گه: توی 76 ای به من 73 ای فلان می گی؟!!

دلم می خواد به طرف بگم توی 73 ای هم خودت جوجه ای بیش نیستی که!

هیچی دیگه، فعلاً همین!

پ.ن.1. این فحش دادن حین اعتراض رو بین افراد بعضاً سن بالا و توی قشر فرهیختههم می شه دید، اما اونا فحشاشون هم بجاست والا!  ولی این بچه ها فقط می خوان جلب توجه کنن با این حرفا..

پ.ن.2. خداوکیلی توی همین وب های دهه هفتادی، چندتاشون رو واقعاً دوست دارم! اتفاقاً این چندتا در کنار تمام ویژگی های سنی شون، اما خیلی فهمیده و در عین حال بامزه و واقعاً باحال و خوب هستن.

پ.ن.3. خب شاید بگید مجبور که نیستی این وب ها رو بخونی؛ باید بگم که با تمام اخلاق های خاصشون، اکثر اوقات از خوندن حرفاشون و حتی کامنتاشون و جوابایی که به هم می دن انرژی می گیرم.. هنوز خیلی جوونن و پر انرژی... حتی اوناییشون که تیریپ غصه و افسردگی دارن هم دغدغه هاشون با ما خیلی فرق می کنه خب.. و خب خدایی همون طور که گفتم بعضی از وب هاشونم خیلی خوبه.

پ.ن.4. وب های هم دوره ای های خودمون رو هم می خونما! حالا شاید بعداً درباره ی اونا هم حرف بزنم! 

پ.ن.5. این پست برای توهین به هیچ قشر و نسلی نیست، و اینم می دونم که خیلی از این رفتارها اقتضای سنشونه؛ اما خب اینا به علاوه ی یه عالمه حرف دیگه که الآن یادم رفته توی ذهنم بود می خواستم بنویسم. ضمناً می خواستم بهتر بنویسم اما خیلی پراکنده و یه جوری شد، منم که حال ندارم بازنویسی کنم!