خونه مون! :)

به نام خدای رحمن و رحیم

سلام

------------

1)

 اینی که می گم رو یک جای خاصی ندیدم که بخواید براش مصداق پیدا کنید، به طور کلی می گم خب. حتی اصن درست یادم نیس کجاها ممکنه دیده باشم، اگر یه وقت شما هم این طوری نوشته باشید پس فردا شاکی نشیدا، اصن یادم نیست و منظوری ندارم واقعاً!

این که:

توی نگارش، خب گاهی از سه نقطه (...) استفاده می شه، و این یعنی که مثلاً یه چیزی ادامه داره، یه حرفی جای تفکر و تأمل داره، جای بحث بیشتر هست، یا مثلاً یه جور پایان باز... خلاصه که یه جور ادامه دار بودن یا باز بودن درش هست دیگه.

بععععععد! من دیدم بعضی جاها نویسنده ی محترم اول سه نقطه رو می ذاره، بعد با اندکی فاصله نقطه ی پایان خط رو هم می ذاره، مثلاً این طوری:

- فلان بهمان... .

وااااااااااااای که لجم می گیره! ینی لج من مهم نیستا، موضوع اینه که با این کار تمام حس و مفهوم این علامت نگارشی گرفته می شه! وقتی آخرش نقطه می ذاری یعنی بستیش! ینی دیگه ادامه نداره، یه سد محکم جلوش گذاشتی که آدم رو سرجاش نگه می داره.. دیگه نمی شه توی اون حرف و اون جمله غرق شد... . (!)  (این نقطه ی آخر رو گذاشتم تا بیشتر درک بشه حرفم )

2)

MP3 – 320

Sina Hejazi – Ay Del

MP3 – 128

Sina Hejazi – Ay Del