خونه مون! :)

به نام خدای رحمن و رحیم

سلام

---------------

امروز دکتر فرحزاد کارمو تأیید کرد خدا رو شکر :)

البتهههههههه از قسمت های جدیدی که توی این هفته بازنویسی کرده بودم هم یه سری اشکال دیگه گرفت و چند تا چیز رو باید کم و زیاد بکنم، اما گفت اینا رو که درست کردی دیگه لازم نیست نشونم بدی، و همون جا نامه ی تأیید رو هم امضا کرد.

حالاااااااا باید اینا رو که درست کردم، به علاوه ی چند تا چیز دیگه که مدنظر خودمه، بعدش تازه کار رو برای استاد مشاور ببرم  البته معمولاً استادهای مشاور کار رو نمی خونن و فقط امضا می کنن، حالا دیگه این استاد مشاور محترم بنده (همون که امید به زندگیش خیلی زیاده خداروشکر ) امیدوارم احساس مسئولیتش گل نکنه و نخواد کار رو بخونه که دیگه وقت ندارم!

دیشب فقط 2 الی 2.5 ساعت خوابیدم، بعدشم بازم کلی نوشتم و تکمیل کردم و ظهر هم که رفتم پیش استاد. دیگه حدود 4 بعدازظهر که رسیدم خونه، نماز خوندم و خودم رو تا غروب بیدار نگه داشتم که نماز مغرب و عشا رو هم بخونم، و بعد به سان یک جسد غش کردم. از حدود 8 هم که از خواب پاشدم چشم درد شدید دارم و نمی دونم کی می تونم بشینم پای کارم!

به فردا که عمراً نمی رسه که بخوام ببرمش برای مشاور، و اصن نمی دونم آخر هفته و به خصوص الآن که کلاس نیست می تونم استاد محترم رو پیدا کنم یا نه. توکل به خدا ان شاءالله این هم به خوبی بگذره.

حتی حاضرم مثل پارسال دوباره برم دم در خونشون 

الآن بیش از یک ماهه که درگیری های درسیم خیلی شدت گرفته و اینقدر تحت فشار عصبی و درسی و اینا بودم و هستم که دیگه بند بند وجودم داره از هم می پاشه! به شدت نیاز به یه استراحت اساسی دارم، چه استراحت جسمی و چه روحی.. دارم می میرم دیگه..

بعدشم تازه کلی استرس دارم :(

تا حالا توی عمرم از هیچ ارائه ای اینقد نمی ترسیدم :|

ارائه های کلاسی که همیشه داشتم خب فوقش مثلاً یه استرس معمولی داشته، اما الآن میییییی ترسم :|

یعنی اعتماد به نفسم رفته تو زیرزمین، کلید زیرزمین هم گم شده نمی دونم کدوم گوریه

نمی دونم چمه، فقط می دونم دلم می خواد از روی این یک ماه آینده فقط بپرم! :|

ببخشید می دونم خیلی دارم غر می زنم، اما واقعاً خسسسسسسته م خو :(

خاله مااااااااااااااچ ماااااااااااااچ!