خونه مون! :)

به نام خدای رحمن و رحیم

سلام

------------------

وقتی حرفاتون منطق نداره، یا وقتی پشت منطقی که می یارید دلایل شخصیتون هم نفهته س، یا وقتی که با چشم به ظاهر باز اما به واقع بسته حرف می زنید و کلی هم ادعای فهمیدگی دارید، وقتی با ژست دلسوزانه، در واقع دیکتاتورانه رفتار می کنید، وقتی دو تا چیز رو می بینید و هزار تا چیز دیگه رو نمی بینید، وقتی از بالا به دنیا نگاه می کنید و به آدما توهین می کنید، وقتی سر تا پا ادعا هستید اما در عمل هنوز هم اکرمکم عندالله رو در شهرت آدما می دونید، وقتی حتی خیرخواهی های واقعی تون تک بعدی ه و هیچ وقت نخواستید گوش بدید که بقیه هم چی می گن، وقتی حواستون نییییست که این چیزا چقدر و چه طور داره بهم آسیب می زنه.. وقتی.. وقتی.. وقتی.. !

اون وقته که آدم دلش نمی خواد حتی به اون دسته حرف های حساب و صحیحتون هم گوش کنه..

می تونستید با یک جو ارزش قائل شدن برای آدما، حتی حرف های درستتون رو به کرسی بنشونید.. و خب البته اگر هم اشتباهی کردید، بذارید حرف های دیگه ای هم مجال نشستن بر کرسی رو داشته باشن..

اما از اون جایی که همواره خودتون رو روی کرسی می بینید و دیگران رو زیر پاتون، و از اون جایی که همه چیز رو مطلق می بینید و هیچ ماده و تبصره ای (منطقی و نه بی فکرانه) برای مسائل قائل نیستید، کاری کردید که دلم حتی از حرف های حقتون هم بگیره و به نظرم اشتباه بیان و از فکر کردن بهشون خشم وجودم رو پر کنه..
اصلاً خدارو چه دیدی، شاید بعضی حرف ها خیلی هم حق نباشن..

آخه نامردا! من که می دونم خیلی از حرفاتون اشتباه نیست! این قدرا هم کور نیستم! اما با گوش نکردن (چه بسا گوش کردن باعث بشه بفهمید راه های دیگه ای هم هست) و با فرصت ندادن، این قدر خاطرم رو مکدر کردید که دیگه چشمم درست جایی رو نمی بینه.. کاری کردید که الآن گیر کردم توی گردابی که نه راه پیش دارم و نه پس...

بدجوری پشتم رو خالی کردید... با نامردی تمام پشتم رو خالی کردید.. درست وقتی که بهتون نیاز داشتم رهام کردید بین زمین و آسمون.. و حالا اگر توی این هوای مه آلود جلوی روم رو درست نبینم و اشتباه کنم، آیا شما هم مقصر نیستید؟ . . .

نه خب، شما که هیچ وقت مقصر نیستید! شما از دماغ فیل افتاده هایی هستید که بری از هرگونه عیب و خطائید! :|

باشه قبول، همه ی حرف هاتون درست؛ اما محض رضای خدا یه نیم نگاهی هم به درون خودتون بندازید..

>> نه صدایی نه سکوتی نه درنگی نه نگاهی >>