خونه مون! :)

به نام خدای رحمن و رحیم

سلام

------------------

توی این وب احساس حماقت بدی دارم..

نمی بخشم کسی رو که کوچه باغ رو ازم گرفت..

اون جا هم مدت ها بود همین حس حماقت رو داشتم، اما لااقل یه دنیا باهاش خاطره داشتم و همین برام بس بود..

خاطراتی که باعث شد اگرچه معلقش کردم اما تعطیلش نکنم.

این جا که خاطره ای هم ندارم.. چندین بار دستم رفت که حذفش کنم و این حس بد رو از خودم دور کنم..

اما بازم دلم نیومد.. آدم نیستم که :|

اصلاً کاش نمی ساختمش که دونخطه خط بودن این روزهام صدچندان نشه..

درهرحال می ذارم باشه چون خیلی وقتا نیاز به نوشتن دارم.. اگرچه...

تازه حسم فقط به وب هم که ربط نداره..

خدا هیچ کس رو... هوم..

یک دنیا حرف در این زمینه دارم، اما ترجیح می دم مثل همیشه خاموش بشم و چیزی نگم (در همین حدشم بعداً پشیمون می شم از گفتنش)، چون نه اهل جلب توجه هستم و نه جلب ترحم و نه...

ان شاءالله همیشه خدا رو کنارتون حس کنید..