چرا این روزا عنوانم نمی یاد؟! :))
به نام خدای رحمن و رحیم
سلام
---------------
آقا یه چیزی!
ینی مدت هاست می خوام اینو بگما، هی یادم می رفت!
دیدید این تبلیغ تردمیل کودکان رو؟!
من هر بار کلی حرص می خورم که آخه بابااااااااااااااا! بچه تردمیل می خواد چه کار؟!
بچه باید بره توی پارک و بوستان و باشگاه و مراکز تفریحی و چه می دونم حیاط و کوچه خیابون بدوئه!
بچه باید توی جمع و با دوستاش باشه و بازی کنه!
آخه بره روی تردمیل بدوئه که چی بشه؟!
که بچه رو حبسش کنیم توی خونه و همون یه کم تفریح بیرون رو هم ازش بگیریم؟! که بچه رو از جمع جدا کنیم و بیش از این منزویش کنیم؟
آپارتمان نشینی به اندازه کافی بچه ها رو محدود کرده، دیگه خودمون محدودترشون نکنیم خب..
ینی این تبلیغ رو که می بینم (توی پیام های بازرگانی معمولی هم نیستا، یه برنامه ی مجزا و مفصل برای خودش داره که بعضی روزا می ذاره، برای محصولات بازرگانی ل.طی.فی!)، هی لجم می گیره که این محصول یه جور بدی سودجویی شدیداً توش حس می شه..
الآن نگید خب بعضی بچه ها شاید مشکل دارن یا مریض گونه چاق هستن و اینا..
خب آخه مگه چند درصد بچه ها همچین هستن؟
بعدشم اولاً اونا می تونن برن باشگاه و پارک و اینا، ثانیاً خب اصن فرض کنیم همچین محصولی لازمه، اما این طوری که اینا توی تلویزیون ازش حرف می زنن، دقیقاً بچه های سالم و معمولی رو هدف رفتن.. ینی میاد می گه خب بچه ها بیایید این طوری ورزش کنید و فلان..
خب آدم دلش می سوزه دیگه..
هوم!
این بود انشای من! 
[ پنج شنبه 93/3/22 ] [ 12:49 عصر ] [ ریحانه ]
